Bazen bazı insanlarla alay etmek için onların oldukları yüksek görevlerden söz açılır ve eğer onlar bile bu görevi yapabiliyorsa herkesin her şeyi yapabileceği söylenir. Buna benzer bir tartışma Türkiye’de mecliste yaşanmıştı. Bir milletvekili (Sırrı Süreyya Önder) bir bakan hakkında (galiba sağlık bakanı) buna benzer bir ifade kullanmıştı. Sayın bakan hepimize umut veriyor demişti. “Eğer o bakan olabiliyorsa bu ülkede herkes her şey olabilir.”
Gerçekten de bazı insanlar bu şekilde insanlara tersten umut verebilir. O kadar beceriksiz ve yeteneksiz bir şekilde meslek hayatında yükselmiştir ki ona bakan herkes her şeyi başarabileceğini düşünür. Anlatılan insan herhangi bir zeka sorununa ya da kötü niyetlere sahip olmayabilir. Being There filmindeki bahçıvan Chance karakteri de sadece bahçesiyle ilgilenen ve televizyon seyretmekten keyif alan dümdüz bir adamcağız. Tamamen kendi işinde gücünde bir insan ama tam da bu şekilde insanlara umut vermek için yaratılmış.
Chance, bahçıvan olarak çalıştığı evin sahibi olan yaşlı adam ölünce ne yapacağını bilemez halde kalır. Bu dünyada tek başına, yaşadığı evden elinde bavuluyla çıkar ve bir tesadüf sonucu zengin ve politikayla ilişkili bir ailenin evinde zaman geçirmeye başlar. O güne kadar tek yaptığı şey televizyon izlemek ve bahçesiyle ilgilenmek olan Chance burada bir dizi yanlış anlaşılma sonucu olduğundan çok daha bilgili ve “akıllı” bir insan zannedilir.
Bu filmin uyarlandığı kitabı okuyalı çok uzun zaman oldu. O yüzden kitabı tam olarak hatırlamıyorum ama bu temelin üzerine kurulu olduğunu ve okumaktan keyif aldığımı hatırlıyorum. Böyle basit bir iddiayı cisimleştirmek için ailesi, geçmişi olmayan, kötü de olmayan tamamen “saf” bir insanı kullanma şeklini beğenmiştim. Şimdi yıllar sonra bu karakteri film olarak izleyince yeniden beğendim. Bunun en temel nedeni de yıllar içinde özel sektörde, kamuda ya da siyasette yönetici pozisyonlarındaki insanların neredeyse tamamının birer Chance olduğunu düşünmem. Elbette istisnalar ve istisna olduğunu düşünenler vardır.